Vreme smrti (odlomak)

Vreme smrti

(odlomak)

Dobrica Ćosić

O piscu- Dobrosav - Dobrica Ćosić (Velika Drenova, 29.12. 1921. - Beograd, 18. 5. 2014) bio je srpski književnik, akademiki nacionalistički političar koji je od 1992. do 1993. godine bio prvi predsjednik Savezne Republike Jugoslavije.Prvi Ćosićevi prozni radovi nisu skrenuli naročitu pažnju književne kritike. U domaću i svetsku književnost ulazi 1951. godine sa svojim prvim delom „Daleko je sunce“. Ohrabren početnim književnim uspehom, Ćosić počinje uporno i istrajno da radi na upoznavanju moderne domaće i evropske proze i filozofske i sociološke naučne misli, što mu je omogućilo da svojim budućim delima dospe u vrh srpske književnosti i da značajno pregraniči nacionalne međe. Tako od 1951. godine Dobrica Ćosić postaje slobodan umetnik, književnik koji je napisao kultne romane:„Korene“, „Deobe“, „Vreme smrti" (tetralogija), „Vreme zla“ ("Grešnik“, „Otpadnik“, „Vernik“), „Vreme vlasti“, ali i mnoge druge.

Tema- Susret oca i sina,

Likovi-Glavni:Tole Dačić i Đorđe Katić

Sporedni- Milena,Vukašin Katić,Blagoje Dačić i Aćim Katić.

Mjesto radnje-Bolnica u Valjevu.

Vrijeme radnje-Prvi svjetski rat.

Kratak sadržaj-U ovom odlomku romana "Vreme smrti" glavna radnja je dolazak Tole Dačića i Djordja Katića,rođenog brata Vukašina Katića koji je bio na vlasti sa Nikolom Pašićem,u Valjevsku bolnicu da pronađu sinove koji su bili na frontu.U bolnici u medjuvremenu Djordje upoznaje svoju 18-o godišnju bratanicu koja se na početku rata prijava kao bolničarka.Milena nije bila upoznata sa odnosom njenih roditelja i djeda Aćima Katića.Jednom prilikom,kad joj se majka razljutila zbog tolikog raspitivanja o tim odnosima,ona je Mileni rekla cijelu istinu.Suprotna politička mišljenja i ženidba sa kćerkom vođe liberala dovodi do potpunog razlaza između oca i sina.Iako obojica pate zbog toga,niko od njih ne pruža ruku pomirenja.Kada je Tole ušao u jednu veliku sobu sa ranjenim vojnicima,pozvao je svog sina, ali niko se nije odazvao.Tole je ubrzo primijetio sina kako sijedi u jednom ćošku i gleda u tavanicu.Zbog odsječene ruke bilo ga je sramota da se odazove.Onda mu je otac rekao da će sve biti u redu jer je on tu ruku dao za svoj narod i svoju otadžbinu.
Poruka-Vrijedi ratovati za otadžbinu koju voliš.